ape yg kite ade, bukan hak mutlak kite.

BISMILLAH

post arini agak kesyahduan sikit (mcm la post laen x syahdu).

"eleh sikit2 nak wat post2 syahdu sedih tangkap leleh. poyo lebih. bajet org suke la tu"

-ade aku kesah ko nak kate ape? so shut up and drive-

tadi ade la sesi refleksologi sedikit kat Seri Gombak ni. yela da letih sgt2 ekoran kesibukan pada minggu lepas yg mbuatkn satu badan masuk hangin. so pegi la mengurut.

time tgh tunggu tu, ade la masseur yg "telah dipulangkn semula keupayaannya utk melihat kepada-Nya".

so beliau yg mperkenalkn diri sbg Nur Hafiz (muda setahun dari aku) mula mengurut kaki aku yg kejang-mejang ni sambil membuka sesi perbualan kami berdua.

Hafiz: nak kuat ke nak perlahan ni bang? *nada yg sangat ramah dan meruntun jiwa* (????)

Aku: kuat pon xpe slow pon xpe. Tp kuat sket la kot *ececece blagak kuat*

Hafiz: Ok. Blaja lg ke? Kat mane? Amek course ape?

Aku: UIA dik. Amek dokter gigi. Adik blaja ke? Kat mane?

Hafiz: oo dokter gigi la ni. Sy baru abes blaja bulan 12 lepas. Sy amek course mengurut.. *sayu*

Aku: oo bgusla tu dik.... **pastu mati akal xtau nak sambung ape**

Hafiz: Brape adik beradik?

aku: 6. Sy nombor 4. kamu?

Hafiz: sama la bang. sy yg bongsu. ayah dah meninggal sbb sakit.

terus terang aku ckp budak ni mmg ramah. sakit urutan x terasa sbb sepanjang sesi tu kami boooooorak je manjang.

pastu mula lah saat yg aku rase aku patot amek utk bertanya soklan CEPUKMAS!

Aku: Adik, kalu abg tnye ni adik jgn terasa ye.

Hafiz: Silakan la bang.

Aku: Adik ni sejak kecik ke kehilangan keupayaan melihat ni?

Hafiz: Ye. Dulu mase sy baru lahir sy celik. Tp ekoran demam kuning (jaundice), dokter masukkn sy dlm incubator dan x buat follow-up. skrg sy da buta.

dan beliau sambung; "adik beradik lain sumenye sempurna"

aku tersentak.

ya Allah, apakah kesempurnaan yg aku ada? Adakah mulut yg petah berbahasa kesat dan buruk ini satu kesempurnaan? Apakah mata yg aku lihat kemaksiatan ini satu kesempurnaan? Telinga mendengar kejahatan ini satu kesempurnaan?

untuk menyedapkn hati dia (yg mula kelihatan sedikit sebak) dan menenangkn hati aku yg dirudum pilu berikutan monolog td, aku mencelah

"Tidak ada yg sempurna dik. Kita dilahirkan sama. Adik "mungkin" rase tak sempurna, tapi adik ade kelebihan lain yg tidak ada pada kami. Adik pandai mengurut. beeerkkk **buat2 sendawa**. Kami mane la pandai urut ni dik"

dia tersenyum semula, ceria. aku pun lega, namun hati masih berbirat dgn soalan-soalan monolog.

Allah mampu tarik semula apa yg diberikan-Nya kepada kita. bukan hak mutlak kita. Dia yg punya. Aku hanya menunggu giliran utk memulangkn semula kepunyaan-Nya.

Hafiz bercita-cita utk sekolah tahfiz. Tinggi cita-citanya tu. Aku syorkn die apply JAKIM punya Darul Quran.

die tanye kos nya berapa. aku kate xtau. tp boleh cuba utk apply for free bawah tajaan JAKIM. aku katela dulu kawan2 aku pon ade gak masuk DQ siap dpt elaun lg.

die tersenyum lebar. Semoga Allah mengabulkn cita-cita kau.